این روزهای ما ...

خدایاااااا؛

شکــــــــــــرت...

عدنان من ، پسر بی نظیر من، همه ی قلب و امید من؛

هنوز هم تــــــو همان خوبِ همیشه ای...

 و من، همان بـــی قــــــــــرارِ همیشهء نوشتنِ از چشم های عزیزت...

چقدر هوای چشم هایت، نبضِ نفس های منه !!!...

گل قشنگم ؛

چقدر بزرگ شدنت را تماشا مي کنم

و اين لبخند براي تـــوست
 

شادي داشتنت

شادي بغل کردن سازي ست

که درست نمي شناسمش

درست مي نوازمش

نت به نت

نفس در نفس

تو از همه جا شروع مي شوي

و من هربار بداهه مي نوازمت

از هر جاي تنت

سبز آبي کبود من ....

این روزها که هی نسیم ملایم بهشتی می شوی...

این روزها که هی مدام توی گوشم زمزمه می کنی مامان ...

ومی دانی که چقدر تلفظش را از زبان تو دوست دارم ...